زمين فرعي ورزشگاه آفتاب انقلاب پذيراي هاجر تكتاز ملي پوش نابيناي پرتاب وزنه ايران به همراه بهزادي مربي اين ورزشكار است كه در روزهاي گرم و طولاني تمرينات فشرده خود را كمي با فاصله از ساير ملي‌پوشان پارالمپيكي كه در گوشه اي ديگر اين زمين تمرين مي كنند، ادامه مي دهد.
او كه اولين بانوي پارالمپيكي پرتاب وزنه ايران محسوب مي شود، انگيزه بالايي دارد كه در اولين حضورش در پارالمپيك بر روي سكوي قهرماني قرار گيرد هر چند تكتاز به خداحافظي پس از رقابت هاي لندن هم فكر مي كند و مي گويد كه شايد پس از پارالمپيك ورزش قهرماني را كنار بگذارد و تنها براي خودش ورزش كند.
اين ملي‌پوش پرتاب وزنه پارالمپيكي درباره روند تمريني خود به خبرنگار ورزشي ايسنا مي گويد: از سطح آمادگي خوبي برخوردار هستم و نسبت به اوايل تمرين‌هايم بهتر شده‌ام. به طوري كه در 6 روز هفته تمرين‌هايم را در ورزشگاه آفتاب انقلاب و آكادمي المپيك انجام مي‌دهم.
وي با اشاره به اينكه قرار است 25 خرداد به تورنمنت آلمان اعزام شود اضافه مي كند: پس از كسب سهميه تاكنون هيچ اردوي برون‌مرزي نداشتم در حالي كه اعزام به چنين اردوهايي از نظر روحي تاثير بسيار مثبتي برايم داشت و مي‌توانست انگيزه‌ام را بيشتر كند و حتي متوجه شوم كه رقبايم در چه سطحي قرار دارند.
تكتاز ادامه مي‌دهد: هيچ شناخت خاصي از رقبايم ندارم و البته تلاشي هم در اين رابطه نمي‌كنم چون برايم مهم است كه تمرين‌هايم را مد نظر قرار دهم و حواسم به عملكرد خودم باشد. براي المپيك هم بايد بتوانم ركورد 10 را بزنم تا بر روي سكو بروم كه هنوز ركوردم حدود 9 است و با امتياز مورد نظر فاصله دارم. همچنين مسابقه‌ها به صورت ادغام شده در كلاس‌هاي b1 ,b2,b3 برگزار مي‌شود كه اين ادغام شرايط را براي ما سخت‌تر مي‌كند اما نااميد نيستم و تمام تلاش خود را مي‌كنم تا در اين رقابت‌ها كسب مدال داشته باشم.
وي با تاكيد بر اينكه تمرين‌هايم را به صورت فشرده از 24 شهريور سال گذشته آغاز كرده ام، مي‌گويد: از زمان آغاز تمرين‌هايم تا به امروز هيچ گاه فكر نكرده‌ام كه در پارالمپيك مدال كسب نمي‌كنم و هميشه به چيزهاي مثبت فكر كرده‌ام و در مجموع از عملكرد خود راضي هستم.
تكتاز درباره چگونگي ورودش به حيطه ورزش و انتخاب اين ماده دووميداني مي‌گويد: زماني كه هنوز بينايي‌ام را به صورت كامل از دست نداده بودم، ورز ش را از طريق تلويزيون پيگيري مي‌كردم و بيشتر هم به رشته‌هاي دووميداني علاقه داشتم. وقتي در سن 19 سالگي به صورت كامل بينايي‌ام را از دست دادم، دچار افسردگي شدم و در آن زمان مربي تربيت بدني مدرسه‌ام بسيار تلاش كرد تا من را به ورزش ترغيب كند هرچند در آن زمان خانواده‌ام با حضور در ميادين ورزشي راضي نبودند، چون احساس مي‌كردند كه برايم سخت است و مشكلات زيادي را برايم خواهم داشت تا اينكه دو سه ماه طول كشيد تا خانواده‌ام راضي شدند وارد ورزش شوم.
اين ورزشكار پارالمپيكي خاطرنشان مي‌كند: تمام موفقيت‌هاي خود را مديون پدرم هستم چون زماني كه در سالن شهيد كشوري تمرين مي‌كردم پدرم ساعت‌ها منتظر مي‌ماند تا تمرينم تمام شود و من را دوباره به خانه بازگرداند.
تكتاز يادآور مي شود: وقتي كه وارد ورزش دووميداني شدم ماده‌هاي مختلفي همچون دوي 800 متر، پرتاب ديسك و وزنه همچنين دوي 400 * 4 و 400 متر امدادي را تجربه كردم و حتي مقام قهرماني هم در اين ماده‌ها دارم تا اينكه در سال 82 در ماده پرتاب وزنه به مسابقه‌هاي جهاني كانادا اعزام شدم اما نتوانستم مدالي بياورم.
وي ادامه مي‌دهد: در مسابقات آسيايي – اقيانوسيه كه در سال 85 برگزار شد، توانستم مقام نايب قهرماني در پرتاب وزنه به دست بياورم. همچنين در سال گذشته كه به مسابقات جهاني آنتالياي تركيه اعزام شده بودم، با ركورد 7 متر و 85 سانتيمتر مقام سومي را به خود اختصاص دادم و توانستم سهميه پارالمپيك را كسب كنم. هرچند در آن زمان به صورت قطعي راهيابي به پارالمپيك من اعلام نشد تا اينكه در بيست‌وسوم شهريور همان سال ركوردگيري كشوري انجام شد و در حالي كه توانسته بودم با پاي آسيب‌ديده 7 متر و 90 سانتيمتر ركورد بزنم، ديگر ورودي پارالمپيك را به دست آوردم.
تكتاز با بيان اينكه هميشه راهيابي به پارالمپيك هدفم بوده و مي دانستم كه مي توانم به اين هدفم برسم، اضافه مي كند: در ابتداي حضورم به قهرماني در جهان فكر مي‌كردم اما زماني كه توانستم مقام‌هاي مختلفي را در مسابقات جهاني كسب كنم، به اين يقين رسيدم كه مي‌توانم به پارالمپيك برسم و حالا هم قطعا به يك مدال‌آوري فكر مي‌كنم اما تعيين رنگ مدال برايم سخت است و نمي‌توانم بگويم بر روي كدام سكو خواهم ايستاد.
اين قهرمان پاراالمپيك درباره برنامه خود پس از مسابقات لندن مي‌گويد: اگر بتوانم نتيجه خوبي را در اين رقابت‌ها كسب كنم، ممكن است ورزش حرفه‌اي را كنار بگذارم و دليلش آن است كه به شدت خسته شده‌ام و دچار آسيب‌ديدگي زيادي هستم و فكر مي‌كنم بهترين زمان براي درمان مصدوميت‌هايم است به خصوص اينكه سال گذشته پايم به دليل شكستگي آسيب شديدي ديد و حالا هم اين آسيب ديدگي همراه من است. البته اگر ورزش را هم به صورت حرفه‌اي كنار بگذارم، هيچ‌گاه آن را ترك نخواهم كرد و براي خودم تمرين مي‌كنم.
به گزارش ايسنا، بهزادي مربي هاجر تكتاز كه اين روزها پا به پاي شاگرد المپيكي خود تمرين مي كند هم درباره وضعيت وي مي‌گويد: رقابت‌هاي المپيك و پارالمپيك از سطح كيفي بالايي برخوردار است و تمام كشورهاي جهان سعي مي‌كنند با آمادگي كامل در اين رقابت‌ها حضور يابند و مدال‌آوري كنند. پس از مسابقات گوانگجو تمرينات ما به صورت جدي آغاز شد كه روند آمادگي تكتاز تاكنون صعودي بوده و ركوردهاي خوبي داشته است.
مربي اين پرتابگر پارالمپيكي اظهار مي‌كند: تكتاز در حال حاضر به آمادگي 70 درصدي خود رسيده و اميدوارم با تمرينات سختي كه انجام مي‌دهد بتواند به سطح آمادگي كامل تا زمان شروع مسابقات پاراالمپيك برسد. او انگيزه بسيار بالايي براي به دست آوردن مدال در اين رقابت‌ها دارد.
به گفته بهزادي با توجه به ادغام كلاس‌هاي مختلف در اين رقابت‌ها كمي شرايط براي ورزشكاران سخت‌تر شده كه اين موضوع هم شامل تكتاز مي‌شود. هرچند اميد به كسب نتيجه مطلوب توسط اين پرتابگر وجود دارد.
وي با بيان اينكه كشورهاي اروپايي همچون روس و بلاروس از جمله رقباي تكتاز در اين رقابت‌ها هستند، تاكيد مي كند: اگر تكتاز بتواند تا پاراالمپيك ركورد خود را افزايش دهد، شانس مدال‌آوري‌اش زياد است.
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
هلند- آلمان، دربي تمام نشدني دو همسايهلینک دوستان
آرشیو
نظرسنجی
بهترین بازیکن کدام است
آمار سایت